Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2016

Λεωφορείον ο πόθος

Με μεγάλη επισημότητα γιορτάζεται και φέτος ανά την υφήλιο η μέρα του έρωτα, τηρώντας όλες τις παραδόσεις και τα έθιμα!
Την τιμητική τους έχουν οι σοκολατένιες καρδούλες, οι ναζιάρικες καρτούλες και τα κόκκινα μπαλόνια!
Οι απανταχού ερωτευμένοι δε θα αφήσουν πελεκούδι για πελεκούδι που να μην το ρίξουν στη φλόγα του πάθους!
Και φωτιές ανάβανε στους απάνω δρόμους, τ' Άη Βαλεντίνου ήτανε θαρρώ ...λαλαλαλα!...
Και του χρόνου να είμαστε ερωτευμένοι, να...ξαναγιορτάσετε!
Ευκαιρία για γιορτή είναι και κανείς, ή σχεδόν κανείς δε λέει όχι στις γιορτές, ή επιλέγει τις δικές του μάχες, ε γιορτές ήθελα να πω, αλλά και τούτη έχει το γούστο της και την τσαχπινιά της!


Τι είναι όμως ο έρωτας; 
Τι είναι το ζουμί του;
Η αγάπη γεννήθηκε για δύο;
Ο τρίτος φέρνει μόνο συμφορά;
Ο τέταρτος κι ο πέμπτος φέρνουν το κατιτίς τους, ή έρχονται με άδεια χέρια;
Πόσο κρατάει μια ρημαδομπαταρία πια;
Σε πόση ώρα φτάνουμε;

Θεμελιώδη ερωτήματα της καθημερινότητας που ευελπιστώ να απαντηθούν εντός ολίγου!


Το λεωφορείο έκλεισε τις πόρτες και ξεκίνησε. Άφησε πίσω του το σταθμό, βγήκε με τα χίλια ζόρια στην κυκλοφορία κι άρχισε να διασχίζει την Πάτρα με κατεύθυνση τη γέφυρα του Ρίου Αντιρρίου. Σε κάθε σταμάτημα στα φανάρια, σε κάθε ξεκίνημα, σε κάθε στροφή, ένα μελωδικό γκλιν γκλον ακούγονταν, που παρατείνονταν σε γκλιν γκλον γλιν γκλον γκλιν, γκλιν γκλιν, αν το κούνημα ήταν γενναιόδωρο.
Κοίταζα πάνω, κοίταζα κάτω, κοίταξα δεξιά, κοίταζα την κυρία στο διπλανό κάθισμα με απορία, αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω από πού έρχονταν.
Κάποια στιγμή εκείνη μου έδειξε με το βλέμμα της πως είχε εντοπίσει τον ήχο. Βοηθούσε και η καλύτερη θέα που είχε στο αχανές τοπίο των μπροστινών θέσεων.


Εκεί, ένα ντέφι που με το ζόρι χωρούσε στη σακούλα που το προστάτευε, αναπαύονταν στα πόδια μιας κοπέλας!
Συνέχισα να κοιτάζω έξω από το παράθυρο, ώσπου στο ύψος της Ρωμαϊκής Γέφυρας, η κοπέλα εκτός από το ντέφι, έπιασε και το κινητό.
Κι έτσι, με μελωδικά γκλιν γκλον γκλιν, παρακολουθήσαμε όλο το τηλεφωνικό σήριαλ που παίχτηκε μπροστά μας κι έβαζε τα γυαλιά σε όλα τα ξενέρωτα μεξικάνικα.

Το πρώτο τηλεφώνημα κράτησε ώρα!
Γουργούριζε εκείνη σαν περιστέρα και χαχάνιζε συνεχώς, σαν να τη γαργαλούσαν, αλλά αφού αυτό δε γίνεται ακόμα από τηλεφώνου,  προφανώς ο συνομιλητής της, της καθάριζε αυγά.
Πάνω στη γέφυρα, θες ο ήλιος που στράβωνε καθώς μεσορανούσε, θες η θέα από ψηλά, θες που πήραν τα μυαλά της αέρα, έκανε την κρίσιμη, αλλά και τόσο κλισέ ερώτηση. 


"Μ' αγαπάς;"  (Γέμισε μπαλόνια, ο ουρανός, ο θεός έρωτας τα έβαλε στο σημάδι με το τόξο του, το ντέφι κουδούνισε ακόμα πιο μελωδικά και τα φρένα του λεωφορείου στρίγκλισαν αφού έκοψε απότομα ταχύτητα, κι όλοι περιμέναμε με κομμένη ανάσα την απάντηση.)

Φοβήθηκε ο άλλος πως τούτη θα ζητήσει και μονόπετρο με το καλημέρα σας, σταμάτησε να καθαρίζει αυγά, μάζεψε τα κουλά του από όπου κι αν τα είχε κι έδωσε απάντηση καταπέλτη, που μόνο να τη μαντέψουμε μπορούσαμε, από το μονόλογο που ακολούθησε και ήταν αποκαλυπτικότατος.

"Ε, ναι μόλις χτες γίναμε φίλοι στο face book, αλλά δεν ένιωσες κι εσύ ότι μας δένει κάτι ξεχωριστό; " (Ούτε που θέλω να ξέρω τι ήταν αυτό το ξεχωριστό που τους ένωσε!)


"Τι θα πει είσαι παντρεμένος;" (Θα πει πως κάποτε φόρεσε ένα κουστούμι και μια γραβάτα που του την είχαν σφίξει κομματάκι παραπάνω από όσο ήταν απαραίτητο και πνίγονταν. Μετά στήθηκε στα σκαλιά της εκκλησίας γιατί δεν είχε τίποτα καλύτερο να κάνει εκείνη τη μέρα, αλλά έχε χάρη που το γυναικάκι είχε προίκα. Σοβαρά δεν το είδε ποτέ, αυτό αποδεικνύει και το ξεχωριστό που μοιραστήκατε χτες.)

"Κοίταξα στο προφίλ σου και δεν έχεις δηλώσει ούτε σχέση, όχι γάμο.Και ποια είναι η γυναίκα σου;" (Μια κακομοίρα που νομίζει πως ο άντρας της παίζει candy crash, ενώ αυτός μοιράζεται τα ξεχωριστά του).


Το λεωφορείο σταμάτησε στο Αντίρριο. Σας ορκίζομαι πως είδα έναν να διστάζει να κατεβεί. Το δίλημμα να πάει σπίτι του, ή να μείνει να κρυφακούει, ήταν ξεκάθαρο στο βλέμμα του!
Τελικά κατέβηκε και συνεχίσαμε οι υπόλοιποι να παρακολουθούμε το εργάκι, χωρίς διακοπές.

Να μην τα πολυλογώ, μέχρι να φτάσουμε στο Ευηνοχώρι, κι αφού εξαντλήθηκαν οι ερωτήσεις της, ξέχασε τα αισθήματά της γι' αυτόν και άρχισε να τον ρωτάει για κάποιον άλλο.

"Είναι κι αυτός παντρεμένος;" (Σσσσσςςςςςς να ακούσουμε, το έργο βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή και οι ανατροπές είναι συνεχόμενες).


Η απάντηση που δόθηκε, την έκανε να συντομεύσει το τηλεφώνημα και να κλείσει άρον άρον, ξεχνώντας και τα ξεχωριστά και τα πασχάλια.

Πήρε άλλο νούμερο κι εκείνο το νούμερο της έδωσε άλλο νούμερο.
Κι έτσι πατώντας από νούμερο σε νούμερο έφτασε στο σούπερ νούμερο, που η μοίρα του κλήρωσε να γίνει νούμερο σε ένα λεωφορείο με πάνω από 50 επιβάτες που κρατούσαν και την ανάσα τους για να παρακολουθούν τα τεκταινόμενα. Αν θέλετε τη γνώμη μου, τζάμπα πήγαν να σκάσουν οι άνθρωποι, μια και η κοπέλα νόμιζε προφανώς πως είναι στο σαλόνι της και η φωνούλα της έφτανε παντού αβίαστα μαζί με τα γλιν γκλον, γκλιν, γκλιν...

Κι από το Μεσολόγγι μέχρι το Αιτωλικό, θυμήθηκε τα ξεχωριστά που είχε και με τούτο το νούμερο. Κανόνισαν μάλιστα ραντεβού, αλλά όχι "απόψε", γιατί ήταν κουρασμένη!


"Μ' αγαπάς;" ξαναρώτησε κάποια στιγμή και ξαναγέμισε ο ουρανός μπαλόνια, ξαναφτερούγισε ο Θεός έρωτας ανάμεσά τους σκάζοντας κάμποσα, ξανάρθε και το ντέφι στο τσακίρ κέφι, ενώ το λεωφορείο έκοβε απότομα ταχύτητα κι έστριβε στον κόμβο της Ιόνιας Οδού, καθώς η απάντηση ήταν "Ωωωω ουρανοί, τι ευτυχία!", θετική. Ετούτος την ηγάπησε σφόδρα απ' όταν πρωτόδε το ντακ φέις της στο φατσιβιβλίο. 

Ο Θεός έρωτας, χτυπούσε το σγουρόμαλλο κεφαλάκι του στα μπαλόνια με μανία, ενώ ο Άγιος Βαλεντίνος σε κατάσταση σοκ ποδοπατούσε ένα ρεντ βέλβετ κέικ, γιατί ναι, πως αλλιώς, οι άνθρωποι αγαπιούνται, αφού!

Φτάσαμε στον προορισμό μας και η κοπέλα έτρεξε να συναντήσει έτερο Βαλεντίνο, που μάλλον την αγαπούσε κι αυτός, αφού σας ορκίζομαι, μόλις αντάμωσαν και αγκαλιάστηκαν, άρχισε να βρέχει σοκολατάκια σε σχήμα καρδιάς.


Η ιστορία είναι πραγματική, (κι έχω κι άλλες από άλλα δρομολόγια, μία μάλιστα την είχα αναφέρει παλιότερα), αλλά διανθίστηκε με κόκκινα μπαλόνια, και φτερωτούς Θεούς ένεκα του Αγίου! 
Τα σοκολατάκια μπήκαν στο σκηνικό λόγω λιγούρας!
Στολίστηκε και με φωτογραφίες (έριξα πάνω της ό, τι κόκκινο βρήκα πρόχειρο, ακόμα και ντομάτες και άλλα ζαρζαβατικά) και βουαλά, ανήμερα του Αγίου σας τη δίνω.
Βοήθειά μας, μα προπάντων βοήθεια τους!

Εδώ, αλλά κι αλλού, ξεσαλώνει  ο Βαλεντίνος!

64 σχόλια:

  1. Αυτό θα πει "αγάπησα ένα προφίλ" (κατά το "αγάπησα μια πολυθρόνα")! Να έχεις μια όμορφη Κυριακή και μια ακόμα ομορφότερη εβδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το θέμα είναι πως κανείς δεν αγάπησε κανέναν σε τούτη, ή να πω σε τούτες τις περιπτώσεις?
      Απλά παίζουν με τις λέξεις σε ευκαιριακά, αλλά και παράνομα να πω, παράλογα να πω, παιχνίδια!
      Σε ευχαριστώ πολύ και να έχεις κι εσύ μια όμορφη εβδομάδα!

      Διαγραφή
  2. καλέ Μαράκι ,δεν την έπαιρνες στο κατόπι να μάθεις τη συνεχεια της ιστορίας ,έστω το τηλέφωνό της!
    Θα έγραφες καταπληκτικό βιβλίο ,τον Ξενόπουλο μου θύμισες!
    Δεν τ'αφήνουν έτσι αυτά!!!!
    Γιόρτασες ,γιόρτασες σήμερα;;;;;; χαχαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η συνέχεια της ιστορίας λίγο πολύ αναμενόμενη...μόλις κοιμόνταν ετούτος που την περίμενε, εκείνη θα συνέχιζε να αλωνίζει σε προφίλ άλλων και θα έπεφτε σε όμοιούς της που ψάχνουν και ψάχνονται και το μπέρδεμα θα συνεχίζονταν!
      Σοκολατάκια έφαγα πάντως...μετράει?..χαχα!

      Διαγραφή
  3. αχαχαχαχαχ γελάω με την κοπελιά, γελάω με το χιούμορ σου, γελάω με το σχόλιο της Πίπης, γελάω και με τα ζαρζαβατικά σου τα κόκκινα, με όλα γελάω και σας ευχαριστώ που μου φτιάξατε το κέφι ( όχι ότι το είχα και χαμένο ☺) αλλά να το να γελάς είναι υγεία, ε;

    Με το που είδα το σχόλιο σου παράτησα ό,τι έκανα κι έτρεξα Μαρία μου!
    Με το που βλέπω να ρωτάς τι είναι Έρωτας άρχισα να χαχανίζω η κοπελίτσα! ☺ Καλά έχει τύχει ξανά να κάνουμε παραπλήσιες αναρτήσεις και ναι είναι διαφορετικές αλλά έχουν κι ένα κοινό σημείο επαφής! Τις ερωτήσεις και την ειρωνεία της ζωής που είπες κι εσύ! αχαχαχαχα)
    Κουτί σου ήρθε το περιστατικό με την ημέρα!
    Πολλά χαχανητά ... φιλιά ήθελα να γράψω!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θεώρησα πως τα ζαρζαβατικά και ειδικά η ντομάτα ήταν απαραίτητη εδώ! χαχα!
      Το περιστατικό έχει γίνει τρία, μπορεί και παραπάνω χρόνια πριν, αλλά είναι από αυτά που καρφώνονται στη μνήμη...
      χαχαχα...πολλά φιλιά!! και χαχανητά!

      Διαγραφή
  4. Θλίψη... (Σαν ξινουλα που είμαι!)
    Καλημέρα σου Μαράκι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αλήθεια είναι πως τη θλίψη την ένιωσα κι εγώ και σαν μάρτυρας, αλλά και όταν τα έγραφα!
      Δεν είναι από τα περιστατικά που σου αφήνουν χαμόγελο, όσο κι αν προσπάθησα να το κάνω να μοιάζει αστείο!
      Καλό ξημέρωμα!

      Διαγραφή
  5. Χαχαχαχα, στέγνωσαν τα μάτια που θόλωσαν ενώ έγραφα πριν λίγο στην Αριστέα μας !
    Καλημερα Μαρία μου !
    Τι θεϊκή ιστορία ... Παραλίγο να ξυπνήσω τη μικρή από τα γέλια. Μπράβο σου Μαρία μου :)
    Δεν νομίζω πως η αγάπη θέλει επίσημη πρώτη και δεύτερη για να γιορτάζει. Γιορτάζει κάθε που στα δύσκολα αναζητάς το βλέμμα του, κάθε που στην αρρώστια έχεις την έννοια του, κάθε που στην ησυχία το χέρι σου ψάχνει να φωλιάσει στο δικό του.
    Δεν θα πω πως δεν χαμογελώ και δεν χαίρομαι, αν ένα λουλούδι προσγειωθεί στην αγκαλιά μου μαζί με ένα φιλί, αλλά δεν θα κρίνω και την αγάπη του από αυτό :)
    Η αληθινή αγάπη γιορτάζει κάθε στιγμή και μεσουρανεί στα δύσκολα !
    Σε φιλώ γλυκά !
    Καλή Κυριακή !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κανείς μας δε θα το πει αυτό!
      Όλοι χαιρόμαστε και χαίρεται κι ο άλλος όταν "πηγαινοέρχεται" ένα λουλούδι, ένα κάτι τέλος πάντων, αλλά δεν είναι μόνο αυτή η μέρα που τα κάνει ξεχωριστά όλα αυτά..ας υπάρχει βέβαια και η μέρα, βοηθάει λίγο τους...ξεχασιάρηδες...χαχα!
      Να είσαι καλά!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  6. Από το fb μπορεί να ξεκινήσουν μεγάλοι έρωτες...
    Η αγάπη υπάρχει παντού.
    Παθούσα και πολύ ευτυχισμένη!

    Καλημέρα σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από παντού μπορούν να ξεκινήσουν μεγάλοι έρωτες...δεν το αμφισβητώ καθόλου, ούτε ήταν αυτό που ήθελα να περάσω!
      Τα "εύκολα" να πω, τα "ευκαιριακά" και τα "πολλαπλά μάλιστα ευκαιριακά" ήθελα να καυτηριάσω...που δε φταίει βέβαια το φέις μπουκ γι΄αυτά...κι αυτό να μην υπήρχε οι ήρωες της ιστορίες μας πάλι θα έμπλεκαν σε γαϊτανάκια!!
      Να είσαι πάντα ευτυχισμένη Μαρία μου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  7. Τη καταχαρηκα την ιστορία σου Μαρία και με εκανε να σκεφτώ τι φρούτα υπαρχουν στο κόσμο- και η ντοματα φρούτο ειναι λενε- και η γραφη σου που ειναι απολαυστική το απογείωσε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω ναι, φρούτο είναι η ντομάτα και χρειάζεται πότε πότε, γι΄αυτό και την τοποθέτησα σε περίοπτη θέση! χαχα!
      Σε ευχαριστώ πολύ!!

      Διαγραφή
  8. Αυτό είναι έρωτας ...αν σου έρθει
    μια λιγούρα παίρνεις μια ντομάτα να φας!!!
    Οι διάλογοι σου τρομεροί!!
    άντε που δεν καταλαβαίνετε τίποτα ..άλλαξαν
    οι εποχές κι εσείς ονειρεύεστε το πριγκιπόπουλο
    ακόμα!!!!
    Μου έφτιαξες το κέφι!!!!

    Σε φιλώ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έρωτας πολλών ταχυτήτων θα έλεγα!!
      Η ντομάτα πάλι μπορεί να φύγει με ταχύτητα προς κάποιες κατευθύνσεις!...χαχα!
      Τι να σου κάνει κι ο πρίγκιπας, ένας είναι...ενώ οι άλλοι πλήθος...αν δεν έχει καβάντζα πέντε έξι, μπορεί ένας να χαλάσει βρε αδερφέ, πως θα αισθανθεί σιγουριά?...χαχα!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  9. Χαχαχαχ!! Τι περιπτωσιακή περίπτωση ήταν αυτή, χαχαχ!!
    Να ΄σαι καλά που μας έκανες και γελάσαμε! Νομίζω πως θα έπρεπε να συμπράξουμε όλοι για να γραφτεί κάποια στιγμή μια ανθολογία με τέτοιου είδους διαλόγους... όπου έχουμε γίνει ωτακουστές, άθελά μας. (Άλλοι με συνοδεία γκλιν-γκλον, άλλοι χωρίς).
    Οι φωτογραφίες σου υπέροχες! Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Περιπτωσάρα ήταν!!
      Άστα να πάνε...ειδικά σε λεωφορεία που έχει τύχει πολλές φορές να μιλάνε στο κινητό και να ενοχλούν όλο τον πλανήτη και μάλιστα σε όλη τη διαδρομή!
      Έτερη κοπελιά είχε θάψει το μισό χωριό της και την πόλη στο λεωφορείο της γραμμής..με ονόματα κανονικά!(αυτή την περίπτωση είχα αναφέρει παλιότερα)
      Ένας δε θα ήταν σε ολόκληρο το λεωφορείο που να γνώριζε κάποιον...ε δεν μπορεί να μην ήταν! Εδώ είχαμε καταγραφή πόσων ατόμων..χαχα!
      Σε ευχαριστώ πολύ!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  10. Καλά έχω πέσει κάτω απο τα γέλια...και δεν είναι εσύ τι ακουσες.. αλλα το πως το μετεφερες σε εμας αυτό είναι παιδι μου ταλεντο...δεν υπάρχεις λεμε .. βρε τι δωρεάν ελληνικη ταινια βλέπατε..!! τυχερουλα..!! αντε και του χρονου όσοι γιορταζουν την σήμερον ημερα...!!να είσαι καλα βρε Μαρακι μου!! φιλακιααααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παράπονο δεν έχουμε..έδωσε λίγο ενδιαφέρον σε μια διαδρομή που περνάει από όλα τα χωριά και τις πόλεις του νομού και κάνει την απόσταση να μοιάζει ατέλειωτη με τα σταμάτα ξεκίνα και ξανασταμάτα!
      Κι εσύ να είσαι καλά!
      Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  11. Σαν σοκολατάκια με γεύση ντομάτας η σημερινή σου επετειακή ανάρτηση Μαράκι!
    Πρωτότυπη, ενδιαφέρουσα, κεφάτη αλλά και τραγική με τις αλήθειες που κρύβει μέσα της.
    Κι οι λαχταριστές φωτογραφίες σου, ένας ύμνος στα κατακόκκινα ζαρζαβατικά που μέσα απ' την ιδέα σου, έχουν την τιμητική τους!
    Η πιο ερωτική ανάρτηση που έχω διαβάσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχα...ακριβώς όμως...λες να το πατεντάρουμε αυτό το σοκολατάκι να γίνουμε πλούσιοι?..
      Προπάντων τραγική θα έλεγα...αλλά δεν μπόρεσα να τη δω καθόλου με συμπάθεια, εξ ου και τα ζαρζαβατικά..
      Να είσαι καλά!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  12. Hello, lovely story and post. I would like some chocolate covered strawberries. Happy Valentine's Day! Happy Sunday, enjoy your new week!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μαρία, μού άρεσε πάρα πολύ η ιστορία σου.. Εννοώ πως μου άρεσε πολύ η γραφή σου! Με τσαχπινιά, κέφι, μπρίο, νάζι κι ολίγον από facebook! :)) Περιμένω με ενδιαφέρον κι εγώ, κάθε καινούργια ιστορία (τρέλας) λεωφορείου! Τα φιλιά μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!
      Να είσαι καλά..κι όπως λέει και η Έλλη παραπάνω, καθόλου άσχημα δε θα ήταν να γράφαμε όλοι μας τι έχουμε ακούσει κατά καιρούς, και όχι μόνο σε λεωφορεία φυσικά!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  14. Μαρία μου, ομολογώ, απίστευτα κεφάτη η ιστορία σου και η γραφή σου. Έχεις μια πολύ καλή τέτοια πένα ευθυμογραφήματος που περίμενα καθισμένος στο ...λεωφορείο να δω τι θα γίνει χαχαχαχαχαχα. Και φυσικά προσμένω και περισσότερες.
    Καλό απόγευμα Κυριακής να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Γιάννη μου για τα καλά σου λόγια!
      Να είσαι καλά!
      Καλό ξημέρωμα!

      Διαγραφή
  15. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλή σου μέρα αγαπητή μου φίλη.
    Αν υπήρχε βραβείο στο ιντερνέτ θα έπρεπε να σου έχει απονεμηθεί.
    Δεν είναι μόνο η απίθανη ιστορία που έζησες αλλά και ο απίστευτα υπέροχος τρόπος που τα αφηγήσαι στους αναγνώστες σου.
    Την αγάπη μου πάντα καλή μου φίλη και νάσαι πάντα καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Ντένη μου!
      Βραβείο είναι τα λόγια σου!!
      Να είσαι κι εσύ καλά και να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!

      Διαγραφή
  17. Απο τη μια γελασα απο την αλλη σκεφτηκα που εχουμε καταντησει ποσο εχουν ολα πια ευτελιστει αλλα και ποσες αναγκες ποση ανασφαλεια κσι μοναξια κουβαλα ο ανθρωπος...
    Να σαι καλα και παντα ερωτευμενη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Απο τη μια γελασα απο την αλλη σκεφτηκα που εχουμε καταντησει ποσο εχουν ολα πια ευτελιστει αλλα και ποσες αναγκες ποση ανασφαλεια κσι μοναξια κουβαλα ο ανθρωπος...
    Να σαι καλα και παντα ερωτευμενη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είναι καινούριο φαινόμενο οι αρπαχτές και οι πολλαπλές σχέσεις, ούτε φυσικά η απιστία....
      Πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν δυστυχώς...απλά εύχομαι όλοι αυτοί να τραβολογιούνται αναμετάξυ τους για να μην παίρνουν στο λαιμό τους κανέναν...και προπάντων να μην παντρεύονται, αν έχουν σκοπό να μοιράζουν "τα ξεχωριστά τους" εδώ κι εκεί!
      Σε ευχαριστώ πολύ για την ευχή σου κι αντεύχομαι φυσικά!

      Διαγραφή
  19. αχαχαχα! Τέλειο!
    Ελπίζω τουλάχιστον να ανταλλάξατε τηλέφωνα με την κοπέλα!
    Διαισθάνομαι πως έχει πολλά να δώσει στους... συνεπιβάτες και κατά συνέπεια στο αναγνωστικό ΣΟΥ κοινό!!!
    (Αγάπησα τις κόκκινες πιπερίτσες!!!)
    *Επίσης, πόση ώρα κρατάει τελικά η μπαταρία???!
    ΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, με την έννοια που το λες έχει προσφέρει...σε πολλούς!! χαχα!
      Η μπαταρία κρατάει πολύυυυυυ!
      Σε ευχαριστώ πολύ!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  20. Κοίτα τι όμορφα που πέρασε το ταξίδι σας!!!! Μπας και την είχε βάλει το ΚΤΕΛ για να διασκεδάζει τους επιβάτες;Σκέψου ότι έτσι κανένας σας δεν μίλησε με τον άλλον για την κατάσταση με τους αγρότες και τα συναφή.Κανένας δεν διαμαρτυρήθηκε για την οικονομία που όλο καλυτερεύει και όλο στην εντατική τη βγάζει. Λέω εγώ η δύσπιστη. Γιατί ξέρεις, μέσα στα λεωφορεία φτιάχνονται οι επαναστατικές ομάδες...μπας και σας φρέναραν με τα γκλιν γκλον; χαχαχαχαχα
    Καλησπέρα Μαρία μου
    Και του χρόνου να μας διασκεδάσεις μια τέτοια μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το περιστατικό έγινε τρία μπορεί και τέσσερα χρόνια πριν, αλλά και τότε κρίση είχαμε...λες να προσλαμβάνει το κτελ ηθοποιούς για να μη γίνονται μονότονα τα ταξίδια, αλλά και να ξεχνάμε τα όσα περνάμε?
      Θα το ψάξω...χαχα!
      Η μόνη επαναστατική ομάδα που είδα σε λεωφορείο ήταν μια παρέα φοιτητών κάποτε που μας είχαν κάνει να πεθάνουμε στα γέλια με τα αστεία τους..τι παρέα κι εκείνη, αξέχαστη θα μου μείνει!
      Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  21. Υπέροχο! Ακόμα γελάω! Αν διαρκούσε και άλλο η διαδρομή ίσως ρωτούσε και πέντε έξι ακόμα αν την αγαπούν.
    Καλή εβδομάδα!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο...να μην τσεκάρει η κοπέλα τη σοδειά της προηγούμενης μέρας?
      Σε ευχαριστώ πολύ!
      Καλή εβδομάδα και σε σένα!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  22. Είναι απίθανο τι μπορείς να ακούσεις σε χώρους με πολύ κόσμο και καλά αυτή έλυνε τα αισθηματικά της και είχε μία αγωνία για το φινάλε. Οχι σαν την ώριμη κυρια που τα είχε βάλει με το σύζυγο γιατί δεν την άφηνε να παίζει kino.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αισθηματικά ακριβώς δεν τα λες βέβαια όλα αυτά...χαχα!
      Πραγματικά όμως ακούς τα πάντα!

      Διαγραφή
  23. Βρε Μαρία, αυτό δεν ήταν το Λεωφορείο ο πόθος αλλά το λεωφορείο ο τρόμος...!!!!
    Χαχαχαχα!!!!
    Πιο ελαφρά, πεθαίνεις...
    Καλή σου εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια τρομάρα την πήραμε από την αβάσταχτη ελαφρότητα! χαχα!
      Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  24. Απολαυστική όπως πάντα η γραφή και η διήγησή σου Μαράκι μου! Είστε όντως σε ανάλογο μήκος με την Αριστέα!!!
    Εύστοχος ο τίτλος σου "Λεωφορείο ο πόθος" γιατί αυτό το ξεχωριστό που μοιραζόταν από δω κι από κει η κοπέλα και οι κρυφοπαντρεμένοι κύριοι, αν δεν ήταν παιχνίδι αυτοεπιβεβαίωσης, τότε σίγουρα ήταν πόθος και τίποτα περισσότερο...
    Την καταευχαριστήθηκα και σου αφήνω την αγάπη μου και τα φιλιά μου!
    Καλή σου εβδομάδα, φίλη
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!!
      Όλα έδειχναν πως ήταν ένα παιχνίδι, τώρα το παιχνίδι ακριβώς θα σε γελάσω...χαχα!
      Φιλιά πολλά και καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  25. Έκλαψα Μαρία δεν υπάρχεις λέμε. Το φωτογραφικό υλικό επίσης δεν υπήρχε. Μου έφτιαξες την διάθεση και σε ευχαριστώ γιατί θέλω να ξεκινάω την εβδομάδα με χαμόγελο. Σου στέλνω ένα μεγάλο φιλί για καλημέρα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σε έκανα να γελάσεις!
      Να είσαι καλά!!
      Φιλιά πολλά και καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  26. Χαχα, κορυφαία ανάρτηση, να είσαι καλά! Και η πρωταγωνίστρια με το ντέφι να είναι καλά φυσικά που μοιράζει έτσι δωρεάν χαρές στο κόσμο! Βρε, τι πάθαμε εμείς οι άμαθοι στο έρωτα μέσω του φατσοβιβλίου! (Και άμαθοι στο ντακφέισ δηλαδής, αλλά ας μην το κάνω θέμα)
    Απολαυστική ανάρτηση, μου έφτιαξες τη μέρα :)
    καλή εβδομάδα να έχουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ήταν ένας, δεν ήταν δύο
      αυτός ο έρωτας γέμιζε και λεωφορείο...

      Κάπου έχω ένα ντακφέις μιας πάπιας..κρίμα που δεν το σκέφτηκα εγκαίρως για την ανάρτηση!
      Να είσαι καλά!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  27. Μαρία, με έπιασε νευρικό γέλιο!
    Κάθε τόσο έβλεπα και τις πιπεριές τις οποίες συνδύαζα με την κακομοίρα που νομίζει ότι ο άντρας της παίζει Candy Crash και το ντακφέις της αλληνής (γιατί και πώς μη με ρωτήσεις) και πάλι από την αρχή!

    Φοβερή περιγραφή της επεισοδιακής διαδρομής!
    Να 'σαι καλά!
    Καλή εβδομάδα και φιλιά πολλά! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δε σε ρωτάω, καταλαβαίνω...χαχα!
      Σε ευχαριστώ πολύ!
      Φιλιά πολλά και καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  28. Απολαυστικη αφηγηση και ολοζωντανοι οι διαλογοι που μας μετεφερες
    Οσο για τον ερωτα
    Μπορει να αλλαξαν οι εποχες και ο τροπος που τον αναζητουμε
    Μα ολοι το ιδιο γυρευουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δε θα έλεγα πως όλοι γυρεύουμε το ίδιο!
      Να, π.χ., ο παντρεμένος ήθελε άλλα, η κοπέλα άλλα, οι άλλοι κάτι διαφορετικό κι εμείς θέλαμε να φτάσει το λεωφορείο να ησυχάσει το κεφάλι μας...
      Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, μόνο ο έρωτας δεν είχε λόγο!χαχα!
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!

      Διαγραφή
  29. Όχι μόνο φοβερή ιστορία αλλά και καταπληκτική περιγραφή!!!!Είσαι φοβερή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Για γελια και πιο πολύ για κλαματα η σημερινή σου ανάρτηση Μαρία μου.
    Έχω τύχει κι εγώ μάρτυρας τέτοιας περίπτωσης , αλλά ένας κύριος δεν άντεξε και την περιελουσε με λόγια όχι με βενζίνη που σίγουρα θα ήθελε.
    Σημεία των καιρων και των νέων ηθών.
    Απολαυσα πάντως τον τρόπο γραφής σου.
    Φιλακια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δε θα έλεγα πως είναι σημεία των καιρών, μια και οι παντρεμένοι πάντα έβρισκαν τρόπο να ξενοκοιτούν και να κάνουν κι ακόμα χειρότερα και πάντα υπήρχαν κι ελαφρές που έπαιζαν με τις λέξεις!
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Ρένα μου!
      Φιλιά πολλά και καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  31. Πόσες ιστορίες αγάπης να αντέξω πια; Βάλλομαι από όλα τα σόσιαλ μύδια και αλλαχού!
    Ευτυχώς που έγραψες κι αυτό το κείμενο και γέλασα και ήλθα στα ίσα μου!
    Κίσιζ Μεμαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τόσες ιστορίες "αγάπης" μαζεμένες, δύσκολα θα βρεις αλλού!...χαχα!
      Και τι αγάπης!!..μοναδικής..ε καλά δεν κυριολεκτώ...!
      Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  32. Μωρέ λοβ ισ ιν δι έαρ!!! Τι να λέμε τώρα;;; Αχαχαχαχα!! Πάντως θα πρέπει να πέρασε πολύ ευχάριστα η ώρα σας με τούτα και με εκείνα!! Με τα social media έχει ξεφύγει λίγο η κατάσταση αλλά ποιος φταίει;; Ο χρήστης που ναι καταχρήστης!! :))))
    Η φωτό με την παπαρούνα σαν ζωγραφιά!!! Αχ και βαχ η ερωτοχτυπημένη ντομάτα!!!
    Φιλάκια Μαρία μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι μπρίκια κολλάμε?...πώς ήταν το πλοίο της αγάπης, εμείς μπήκαμε στο λεωφορείο της αγάπης..(καλά, αγάπης, απάτης), εκεί θα τα χαλάσουμε?
      Αυτοί που έχουν τάμα να ξεφεύγουν, ξεφεύγουν ουίδ ορ ουιδάουτ τα σόσιαλ μίντια...πρέπει να το 'χει η κούτρα σου να κατεβάζει ψείρες...αν το έχει η άκρη πάντα βρίσκεται...χαχα!
      Φιλιά πολλά και καλή Κυριακή!

      Διαγραφή